Komentarze (0)
Początki
Jack Black spotkał 24-letniego Kyle'a Gassa kiedy miał 16 lat w Los Angeles w roku 1985 kiedy byli członkami grupy teatralnej "The Actors' Gang". Jak na ironię, Black i Gass nie mogli siebie znieść, ale z biegiem czasu rozpracowali swoje różnice. Później, Gass nauczył Blacka gry na gitarze i założyli zespół. Od kiedy obydwaj potrafili śpiewać i grać na gitarze, Black stał się głównym wokalistą a Gass głównym gitarzystą. Nazwa zespołu jest zaczerpnięta ze słów komentatora sportowego Marva Alberta.
Seriale telewizyjne (1997 – 2000)
W 1997, HBO wypuściło dwa epizody Tenacious D w telewizji. Następne 4 epizody nie były publikowane aż do 1999 roku. Program był o drodze początkach grupy starającej się wejść na rynek muzyczny. Sześć odcinków zawierało liczne piosenki które później zostały nagrane ponownie, stając się częścią pierwszego albumu, a także piosenek które nie zostały opublikowane do dzisiejszego dnia. Nazwy poszczególnych odcinków: The Search for Inspirado, Angel in Disguise, Death of the Dream, The Greatest Song in the World, The Fan i Road Gig
Pierwszy album (2001 – 2003)
Tenacious D wydało Tenacious D (#38 w Wielkiej Brytanii), w 2001. Do pierwszego albumu, poprosili o pomoc głównego wokalistę zespołu Foo Fighters - Dave'a Grohla do gry na perkusji, klawiszowca Page'a McConnella z Phish, gitarzystę Warrena Fitzgeralda z The Vandals, i basistę Steve'a McDonalda. Dust Brothers wyprodukowali album. Większość piosenek bazuje na mało popularnym serialu puszczanym w telewizji HBO.
Kilka piosenek z tego albumu jest "skitami" w których Jack i Kyle przechodzą pewnego rodzaju kreatywny proces albo przedstawiają argumenty które prowadzą do następnej piosenki. Większość skitów zostało zaczerpniętych z ich show zawierają unikalny absurdalny humor.
Pierwszym singlem z tego albumu był Wonderboy, który stał się bardzo popularny zarówno w radiach na koledżu jak i nowoczesnych stacjach rockowych.
Drugim singlem była reklamująca zespół piosenka Tribute, hołd dla "najlepszej piosenki na świecie".
Dwa następne single zostały wypuszczone w późniejszym okresie jeden do utworu Dio, który był swoistym pokłonem dla Ronnie James Dio. W utworze zawarta była prośba zwrócona w kierunku Dio aby przestał grać rocka i pozwolił zająć jego miejsce na szczycie. Dio bardzo polubił piosenkę i pozwolił zagrać J.B. i K.G. w jego teledysku "Push". Ostatnim singlem było Fuck Her Gently, którego teledysk był w całości animowany przez Spümcø ze studia Ren and Stimpy.
W 2003, wydali DVD zatytułowaną The Complete Masterworks, która zawierała całą serię ich serialu TV, krótkie filmiki, i koncert na żywo z Londyńskiego Brixton Academy (nagrany 3 listopada 2002r.).
Film i ich drugi album (2004 – 2006)
W czerwcu 2004 roku, zespół zaczął pracować nad filmem pod tytułem Tenacious D in: The Pick of Destiny. Nagrywanie filmu zaczęło się w kwietniu 2005. Reżyserem jest Liam Lynch, który był także reżyserem teledysku "Tribute". W maju, 2005, rozpoczął nagrywać piosenki do ścieżki dźwiękowej do filmu, która była zarazem drugim albumem zespołu. Film pokazuje fikcyjne początki grupy i ich wspinanie się na szczyt. Premiera odbyła się 22 listopada 2006. Ścieżka dźwiękowa została wydana 14 listopada. Na płycie gościnnie wystąpili Ronnie James Dio oraz Meatloaf, obaj w utworze "Kickapoo". Meatloaf wcielił się w ojca młodego Jacka Blacka, Dio zaś w siebie samego. W filmie wystąpił również Dave Grohl, grając rolę diabła.